Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania (RRSO) to jedno z kluczowych narzędzi, jakie prawo unijne daje konsumentom do porównywania ofert kredytowych. W teorii jej obliczanie powinno być przejrzyste i ujednolicone, ale w praktyce różnice w interpretacji pojęć „całkowita kwota kredytu” i „kwota wypłaty” mogą prowadzić do istotnych nieścisłości. Przykładem jest sprawa i wyrok o sygnaturze C-377/14 przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), która unaocznia, jak nieprecyzyjne posługiwanie się pojęciami może wpływać na sposób przedstawiania i wyliczania RRSO. Wyrok TSUE pokazuje, że takie nieścisłości mogą mieć poważne skutki prawne dla konsumentów.
O co chodziło w wyroku TSUE C-377/14?
Sprawa dotyczyła interpretacji Dyrektywy 2008/48/WE w sprawie umów o kredyt konsumencki. W postępowaniu krajowym sądy zgłaszały wątpliwości, jak rozumieć pojęcia „całkowita kwota kredytu” i „kwota wypłat”, w sytuacji w której część kwoty udzielonego kredytu zostaje przez kredytodawcę potrącona i zaliczona na koszty kredytu, a zatem nie zostaje faktycznie wypłacona konsumentowi.
Jakie pytania prejudycjalne zostały zadane?
Sądy krajowe skierowały do TSUE pytanie prejudycjalne dotyczące RRSO: Jaka kwota stanowi „całkowitą kwotę kredytu” w rozumieniu art. 10 ust. 2 lit. d) dyrektywy [2008/48], a jakie kwoty stanowią „kwoty wypłat” (Ck) przy obliczaniu rocznej stopy oprocentowania (zwanej dalej „RRSO”) według formuły przedstawionej w załączniku I do dyrektywy [2008/48], jeśli umowa kredytowa formalnie obiecuje wypłatę określonej kwoty pieniężnej, lecz równocześnie stanowi, że gdy tylko kredyt zostanie wypłacony wierzytelności kredytodawcy z tytułu opłaty za udzielenie kredytu i z tytułu pierwszej raty kredytowej (lub ewentualnie kolejnych) będą w pewnym zakresie potrącone z tej kwoty, a tym samym te potrącone kwoty w rzeczywistości nigdy nie zostaną faktycznie wypłacone konsumentowi lub na jego rzecz, i pozostają cały czas w dyspozycji kredytodawcy? Czy zaliczenie tych kwot, które w rzeczywistości nie są wypłacane wpływa na wysokość obliczanej RRSO?
Jakie stanowisko zajął TSUE w wyroku C-377/14?
Kwota wypłat a całkowita kwota kredytu
Trybunał wyjaśnił, że „kwota wypłat” i „całkowita kwota kredytu” oznaczają te same kwoty i obie oznaczają całość kwot udostępnianych konsumentowi, czyli bez kwot przeznaczonych na pokrycie kosztów związanych z udzieleniem kredytu, które nie są w rzeczywistości wypłacane konsumentowi.Oznacza to, że żadna z kwot, która zostaje przeznaczona na koszty kredytu, nawet jeżeli są one skredytowane, nie może być uznana za kwotę wypłat. W przeciwnym razie RRSO nie zostanie prawidłowo wyliczona i godziłoby w zasadę przejrzystości i cel dyrektywy, jakim jest ochrona konsumenta. Wyrok TSUE w tej sprawie stał się przełomowy dla wykładni przepisów unijnej dyrektywy.
Co wyrok TSUE C-377/14 oznacza dla banków i konsumentów?
Wyrok TSUE wspiera interpretację, że oprocentowanie może być naliczane wyłącznie od wypłaconej kwoty. To rozstrzygnięcie ma poważne konsekwencje dla instytucji finansowych:
Przede wszystkim Trybunał przyznał, że kwoty które zostały potrącone z kredytu, których celem było pokrycie kosztów tego kredytu, nie zostały rzeczywiście wypłacone konsumentowi. Taka wykładania przepisów dokonana przez TSUE ma oczywiście ogromne konsekwencje, bowiem:
Oprocentowanie kredytu może obejmować tylko faktycznie wypłaconą kwotę, ponieważ TSUE uznał, że całkowita kwota kredytu stanowi kwotę wypłat, więc oprocentowanie nie może obejmować skredytowanych kosztów pozaodsetkowych.
Podstawienie innej kwoty do wyliczenia RRSO skutkuje błędnym wynikiem i narusza ustawę.
Kredytodawca musi w umowie jasno wskazać, że jako kwotę wypłat Ck przyjmuje całkowitą kwotę kredytu i przedstawić metodologię liczenia RRSO.
Kredytodawcy, którzy działają niezgodnie z powyższymi zasadami, mogą naruszać ustawę o kredycie konsumenckim, które dadzą konsumentowi możliwość skorzystania z sankcji kredytu darmowego. Takie działa będą mieć bowiem wpływ na niewłaściwe wywiązanie się przez kredytodawców względem konsumentów z takich obowiązków informacyjnych jak:
- Wskazanie umowie wysokości RRSO i całkowitej kwoty do zapłaty,
- Wskazanie umowie założeń do wyliczenia RRSO i całkowitej kwoty do zapłaty,
- Wskazanie w umowie stopy oprocentowania oraz warunków jej stosowania.
Co to oznacza dla konsumentów?
Dla konsumentów oznacza to większą przejrzystość i możliwość realnego porównania ofert kredytowych:
Transparentność – kredytodawcy muszą wyraźnie oddzielać całkowitą kwotę kredytu (faktycznie wypłaconą) od kwoty nominalnej lub brutto.
Uczciwa informacja – RRSO musi opierać się na kwocie faktycznie przekazanej konsumentowi, a nie teoretycznej przed potrąceniem kosztów.
Nowe standardy umów – opłaty pobierane z góry powinny być jasno pokazane, a ich wpływ na RRSO dokładnie wyliczony.
RRSO – więcej niż liczba
Wyrok TSUE pokazuje, że matematyka i przejrzystość muszą iść w parze z rzeczywistością konsumencką. Pokazuje również, że błędne lub niejednoznaczne definicje w umowie mogą prowadzić do błędnych decyzji zakupowych – i w konsekwencji: naruszenia prawa konsumenckiego.

Wyrok TSUE C-377/14 i jego wpływ na polskie orzecznictwo
Sąd Najwyższy w wyroku z 30.01.2019 r. powołał się na wyrok TSUE w sprawie C-377/14 jest wyrok z dnia 30.01.2019r. wydany w sprawie I NSK 9/18, z którego wynika m.in. niedopuszczalność naliczania odsetek od kredytowanych kosztów. Sąd Najwyższy podtrzymał to stanowisko postanowieniem z dnia 03.10.2023 r. wydanym w sprawie I CSK 2633/23, w którym sąd odmawiając przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania stwierdził m.in.:
„uszło uwadze skarżącego, że Sąd Najwyższy w wyroku z 30 stycznia 2019 r., I NSK 9/18, wyjaśnił m.in., że na tle przepisów ustawy o kredycie konsumenckim oraz dyrektywy 2008/48 nie ma podstaw do obciążania konsumenta odsetkami od kosztów kredytu, nawet w wypadku udzielenia kredytu w celu sfinansowania tych kosztów.”
Dlaczego wyrok TSUE C-377/14 jest ważny dla konsumentów?
Wyrok TSUE w sprawie C-377/14 wyraźnie akcentuje, że precyzyjne posługiwanie się pojęciami „całkowita kwota kredytu” i „kwota wypłaty” ma zasadnicze znaczenie dla ochrony konsumenta i wiarygodności RRSO. Wspiera on ideę, że konsument powinien być w stanie podjąć świadomą decyzję na podstawie rzetelnych i porównywalnych informacji. W praktyce oznacza to większą odpowiedzialność po stronie kredytodawców – zarówno w projektowaniu produktów finansowych, jak i w tworzeniu dokumentacji umownej.
FAQ – pytania o TSUE i sankcję kredytu darmowego
Jak wyroki TSUE wpływają na umowy kredytowe w Polsce?
Polskie sądy, w tym Sąd Najwyższy, potwierdzają, że nie wolno naliczać odsetek od kredytowanych kosztów ani traktować ich jako części kwoty wypłat. Banki muszą jasno określać metodologię liczenia RRSO w umowie.
Dlaczego wyrok TSUE C-377/14 jest istotny dla RRSO?
Bo wskazuje, że RRSO musi być obliczana wyłącznie od faktycznie wypłaconej konsumentowi kwoty. Uwzględnianie kosztów potrąconych przez bank prowadziłoby do zafałszowania wskaźnika i naruszenia prawa konsumenckiego.
Jakie prawa zyskał konsument dzięki wyrokowi TSUE?
Wyrok wzmocnił ochronę konsumentów, gwarantując większą przejrzystość umów kredytowych. Dzięki temu kredytobiorca może porównywać oferty na podstawie prawidłowo wyliczonej RRSO i w razie naruszeń skorzystać z sankcji kredytu darmowego.